یاس فاطمی

چرا اينقدر به پدر و مادرها مي گويند شما پدر و مادر خوبي نيستيد؟ چرا اينقدر حسرت دارند؟ ریشه اینها از بچگي بوده. بگذاريد بچه سختي بكشد، اين مملكت را كساني ساختند كه سختي كشيدند و در نهايت هم كساني خواهند ساخت كه سختي مي كشند. اگر مي خواهيد بچه هايتان در آينده اين مملكت نقش داشته باشند بگذاريد با سختي بزرگ بشوند نترسيد.

به کودک بگوييد پول دارم ولي نمي خواهم الان بخرم. اصلا نه، اين پول در كيفم است ولي الان نمي خرم. چه فرقي دارد!؟ شما شرايط نبود را بصورت مصنوعي آماده كنيد چرا با كولر خنكي مصنوعي ايجاد مي كنيد چگونه با بخاري گرماي مصنوعي ايجاد مي كنيد؟ در يخچال مان را قفل كنيم كليدش گم شد دو روز ما يخچال نداريم آب شير مي خوريم.

از يك سال به بالا درك محدوديت شروع مي شود زير يك سال نه. ایجاد شرایط دشوار برای کودک که باعث ایجاد اعتماد به‌ نفس در کودک می‌شود از یک سال به بالاست.

در نهايت اينكه آزادي و محدوديت اينطور معنا پيدا مي كند يا ما غريزه را محدود مي كنيم فطرت آزاد مي شود يا فطرت را محدود مي كنيم غريزه آزاد مي شود. تمام حال بد و احساسات ناخوشايند ما از آزادي غريزه است.

خطرات قساوت قلب

انسانی که دچارقساوت قلب می شود.نه تنهاباخالق خودمشکل پیدامیکند،بلکه درارتباطات خانوادگی واجتماعی اش هم دچارمشکل می شود.وقتی دل آدمی سخت می شود،نمی تواندازاحساسات لطیف وپاک برخوردارباشدودرنتیجه زندگی سرد وخنثی خواهدداشت؛هم چنانکه خداونددرباره برخی ازگنهکاران لجوج می فرماید؛ِّ«ختم الله علی قلوبهم وعلی سمعهم وعلیابصارهم غشاوة ولهم عذاب عظیم»«خدابردلها وگوش های آنان مهرنهاده وبرچشم هایشان پرده ای افکنده شده وعذاب بزرگی درانتظارآن هاست» سوره بقره 7

 گناه ازاعضاءوجوارح،سرازیرقلب می شودواندک اندک قلب رابه یک باتلاق متعفن وگندیده مبدل می کند.درچنین شرایطی که انسان راه وچاه راتشخیص نمی دهد ومرتکب اشتباهات عجیبی می شودکه همه راحیران می کندوبا دست خود تیشه به ریشه سعادت  خویش می زند وسرمایه خوشبختی خویش رابه باد فنا می دهد.

 تکرارواستمرارگناه،اندک اندک آدمی رادرتاریکی روحی بیشترفرومی بردوبه جایی می رساند که گناهانش درنظرش حسنات جلوه وگاه حتی به گناهانش هم افتخارمی کند.دراین مرحله است که راه های بازگشت به رویش بسته می شودوتمام پل ها پشت سرش ویران می گرددواین،خطرناک ترین حالتی است که ممکن است برای یک انسان پیش آید.تفسیرنمونه ،ج 26،ص266

ما يك مشكلي كه داريم از لذت بردن احساس گناه داريم. غريزه و فطرت و ذهن همه اش با هم در ارتباط است. هر وقت لذت برديم سرزنش شديم در كثافت كاري بوده يا بهم ريختگي بوده مرتب گفتند نكن تنبيه شديم احساس بدي داريم. حَتّي اگر تنبيه هم نشديم مادر؛ “ببين چكار كردي خدا من را بكشد گند زدي!” بچه اصلا از خودش بيزار مي شود. لذت همراه احساس گناه.

يك جاهايي ترس هم به آن اضافه مي شود. “ببين اگر تو اين را بخوري اگر حرام باشد روز قيامت در جهنّمی” مي رسيم به غريزه جنسي قوي ترين غريزه بالاترين لذت بالاترين احساس گناه بالاترين ترس. و ريشه بسياري از مسائل خانوداه ها در اين ترس و احساس گناه است.

يك خانمي وقتي درس مي دادم مي گفت تازه فهميدم من وقتي ميوه مي خوردم انگار دارم مال مردم را مي خورم كوفتم مي شود. چند نفرتان بد غذا هستيد از غذا خوردن لذت نمي بريد. احساس گناه است ديگر. لذت از داشته هايتان را تمرين كنيد جامعه ما لذت بردن بلد نيست. يك فرق ما با جامعه آمريكا اين است همين لذت است. اروپا و آمريكا ياد گرفتند لذت ببرند ما بلد نيستيم لذت ببريم.

مهماني مي دهيم مي بينيد چقدر غذا مي گذاريم؟ دريغ از اينكه از يك لقمه اش لذت ببريم. روي لذت بردن تمرين كنيد ما بدون لذت غريزي به ارضاء ذهني و حظ الهي نخواهيم رسيد. اگر لذت را سركوب كنيد بقيه اش هم متوقف مي شود. لذت ببريد بزرگ ترين لذت سپاسگزاري و شاكر بودن است. شاكر باشيم هر چه مي خوريم شكر كنيم همه اش مخلوق خداوند است نعمت خدا است. مخصوصاً همسرانتان كه بدجوري نعمت خدا هستند.

يك تمرين آرام آرام دوستان دامنه آرزوها را جمع كنيم. زياد و كم مهم نيست، لذت ببريد ولي دامنه آرزوها را كم كنيد.

“فرزندم مرا عصبانی نمی‌کند، او فقط خشم درون مرا آشکار می‌کند.”

این جمله را وقتی فهمیدم که زمان‌هایی که عجله داشتم، سرم درد می‌کرد، از دست کسی یا چیزی کفری بودم یا هزارتا کار داشتم و نمی‌دانستم کدام‌شان را اول انجام دهم، وقتی توی ترافیک مانده بودم و ماشین‌ها بی‌هوا جلویم می‌پیچیدند توی هر رفتار بچه و هر کلمه‌ای که از دهانش خارج می‌شد، چیزی بود که مرا از کوره در ببرد. برای هر حرکت نابجایش یک فریاد و تهدید توی هوا ول می‌دادم و مدام این سوال توی سرم وول می‌خورد که این بچه چرا این‌قدر یک دنده‌ست؟ چرا اینقدر حرف می‌زنه؟ چرا این قدر یواش راه می‌ره؟ چرا….؟

اما او فرقی نکرده بود من کم حوصله بودم .
وقت‌هایی که سرحال بودم، خبر خوشی شنیده بودم، وقتم آزاد بود، همه چیز آرام بود و من خوشبخت بودم، برای همان کارها و همان کلمات دلم غنج می‌زد و ذوق می‌کردم که چقدر این بچه شیرین است، چه خوب حرف می‌زند، چقدر اعتماد به نفس دارد، چه پشتکاری دارد و …

مادر یا پدر شدن مثل این می‌ماند که آدم دوباره به خودش معرفی شود. من با فرزندم چهره‌هایی از خودم را دیدم که هرگز نمی‌دانستم در من وجود دارند. من کم حوصله باشم همه بدند همه اشکال دارند همه میخواهند مرا اذیت کنند من شاد باشم همه خوبند وبا گذشت ما همه ذات خودمان را تفسیر میکنیم دیگران را خوب یا بد میدانیم درحالی که اینگونه نیست.

چگونه فرزندانمان را کارآفرین بار بیاوریم نه فقط لزوما کارمند.
سیستم آموزشی بچه ها را بسمت وکالت و مهندسی و دکتری می برد.
رسانه ها فوتبالیست شدن و هنرمند شدن رو تبلیغ میکنن.
تو خونه همه دنبال اینیم که بچه هامون درس بخونن و تحصیل کرده بشن و…

کجای این آموزش و تربیت به بچه ها یاد میده کارآفرین باشن؟ برای خودشون کسب و کار داشته باشن؟ شرکت تاسیس کنن و صاحب کار باشن؟ تجارت کنن و تاجر بشن؟

تقریبا هیچ جا… کلا در حال آموزش به بچه هامون هستیم که توی زندگی اصلا ریسک نکنن و کارمند باشن تا توی عافیت زندگی کنن.
حالا چگونه فرزندان را کارآفرین تربیت کنیم؟

?پول تو جیبی دادن به بچه ها عادتیه که ذاتا بچه ها رو غیر مستقل و حقوق بگیر بار میاره. راه حل مناسب به نظر میرسه این باشه که پول تو جیبی بچه ها مشروط بشه به کمکی که به خانواده میکنن و کارهای خلاقانه ای که انجام میدن.
?هر شب براشون قصه نخونید.
۴ شب شما قصه بخونید و ۳ شب بخواید اونا برای شما قصه بگن.
کارآفرین باید بتونه سناریو ایجاد کنه و دیگران رو تحت تاثیر قرار بده.
?بچه ها رو تشویق کنید جلوی دوستاشون راجع به اسباب بازیهاشون و بازی هایی که بلدن سخنرانی کنن. یاد بدید که روی بقیه تاثیر بزارن .
?اگه جایی مثلا توی رستورانی میرید و خدمات نامناسبی میگیرید به بچه ها یاد بدید که خدمات نامناسب رو تشخیص بدن و بتونن انتقاد کنن.

تحقیقات ثابت کرده که تنبیه بدنی کودکان آنها را نافرمان تر کرده و احتمال ایجاد بیماریهای روانی در سنین بالاتر را در آنها افزایش می دهد.

این پژوهش شامل بررسی 160 هزار کودک طی 50 سال بوده است.

طفل کتک خورده از زمان طفولیت می آموزد که راه حل مشکلات، منازعه و ابزار خشم به دیگران است.

حركت کودک باعث هماهنگي حواس و اعضاء و چشم و دست و گوش مي شود. كه همه ي اين هماهنگي ها اثرشان در بزرگسالي مهم است و جلوه مي كند.

يكي از علل افت تحصيلي در ايران كم حركتي بچه ها است. و مربوط به تجربه ي اين بچه ها در صفر تا دوسالگي شان است، يعني دوره ي حسي – حركتي. چون در اين زمان مانع حركت او شده اند. وقتي مانع حركت نوزاد مي شويم، هوش شناختي رشد نمي كند و پايه ريزي نمي شود.

کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام بِخَوَاتِمِ الْخَیرِ

وَ إِذَا انْقَضَتْ أَیامُ حَیاتِنَا، وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا، وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُک الَّتِی لَا بُدَّ مِنْهَا وَ مِنْ إِجَابَتِهَا، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِی عَلَینَا کتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لَا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَی ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ، وَ لَا مَعْصِیةٍ اقْتَرَفْنَاهَا. (۴) وَ لَا تَکشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَی رُءُوسِ الْأَشْهَادِ، یوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِک. (۵) إِنَّک رَحِیمٌ بِمَنْ دَعَاک، وَ مُسْتَجِیبٌ لِمَنْ نَادَاک

 و چون روزگار حیاتمان سپری شود و رشته زندگی‌مان بگسلد و آن دعوت تو (مرگ) که از خودش و اجابتش گزیری نیست، ما را فراخواند، پس بر محمد و آلش درود فرست، و پایان آنچه را که نویسندگان پرونده بر ما می‌نویسند توبه‌ای مقبول قرار ده که بعد از آن ما را بر معصیتی که کرده‌ایم و نافرمانی‌ای که مرتکب شده‌ایم توبیخ و سرزنش نکنی، (۴) و پرده‌ای که بر ما پوشانده‌ای در برابر دیده حاضران از روی کار ما برمدار، در روزی که اخبار بندگانت را آشکار می‌سازی،(۵) زیرا تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانی، و تقاضای هر که تو را صدا بزند اجابت کننده‌ای.

فراز دوم از دعای یازدهم / صحیفه سجادیه

کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام بِخَوَاتِمِ الْخَیرِ
(۱) یا مَنْ ذِکرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکرِینَ، وَ یا مَنْ شُکرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکرِینَ، وَ یا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ، صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِکرِک عَنْ کلِّ ذِکرٍ، وَ أَلْسِنَتَنَا بِشُکرِک عَنْ کلِّ شُکرٍ، وَ جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِک عَنْ کلِّ طَاعَةٍ. (۲) فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ لَا تُدْرِکنَا فِیهِ تَبِعَةٌ، وَ لَا تَلْحَقُنَا فِیهِ سَأْمَةٌ، حَتَّی ینْصَرِفَ عَنَّا کتَّابُ السَّیئَاتِ بِصَحِیفَةٍ خَالِیةٍ مِنْ ذِکرِ سَیئَاتِنَا، وَ یتَوَلَّی کتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورِینَ بِمَا کتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا (۳)

در طلب عاقبت به خیری
(۱) ای که یادت یادکنندگان را شرف است، و شکرت شکرگزاران را کامروایی است، و‌ ای که فرمانبرداری‌ات برای فرمانبرداران نجات و رهایی است، بر محمد و آلش درود فرست و دل‌های ما را به یاد خودت از هر یاد، و زبان ما را به شکر خودت از هر شکر و اعضایمان را به طاعت خودت از هر طاعت مشغول دار (۲) و اگر برای ما فراغتی از کار مقدّر کرده‌ای، پس آن را فراغت همراه با سلامتی قرار ده تا در دنبال آن، هیچ وبالی به ما نرسد و در آن فراغت ملالتی به دامن حیات ما ننشیند، تا نویسندگانِ اعمال زشت از نزد ما با دفتری خالی از کردار بد برگردند و نویسندگان خوبی‌ها به سبب آنچه از حسنات ما نوشته‌اند شادان و مسرور بازآیند، (۳)  

فراز اول از دعای یازدهم / صحیفه سجادیه