ما يك مشكلي كه داريم از لذت بردن احساس گناه داريم. غريزه و فطرت و ذهن همه اش با هم در ارتباط است. هر وقت لذت برديم سرزنش شديم در كثافت كاري بوده يا بهم ريختگي بوده مرتب گفتند نكن تنبيه شديم احساس بدي داريم. حَتّي اگر تنبيه هم نشديم مادر؛ “ببين چكار كردي خدا من را بكشد گند زدي!” بچه اصلا از خودش بيزار مي شود. لذت همراه احساس گناه.
يك جاهايي ترس هم به آن اضافه مي شود. “ببين اگر تو اين را بخوري اگر حرام باشد روز قيامت در جهنّمی” مي رسيم به غريزه جنسي قوي ترين غريزه بالاترين لذت بالاترين احساس گناه بالاترين ترس. و ريشه بسياري از مسائل خانوداه ها در اين ترس و احساس گناه است.
يك خانمي وقتي درس مي دادم مي گفت تازه فهميدم من وقتي ميوه مي خوردم انگار دارم مال مردم را مي خورم كوفتم مي شود. چند نفرتان بد غذا هستيد از غذا خوردن لذت نمي بريد. احساس گناه است ديگر. لذت از داشته هايتان را تمرين كنيد جامعه ما لذت بردن بلد نيست. يك فرق ما با جامعه آمريكا اين است همين لذت است. اروپا و آمريكا ياد گرفتند لذت ببرند ما بلد نيستيم لذت ببريم.
مهماني مي دهيم مي بينيد چقدر غذا مي گذاريم؟ دريغ از اينكه از يك لقمه اش لذت ببريم. روي لذت بردن تمرين كنيد ما بدون لذت غريزي به ارضاء ذهني و حظ الهي نخواهيم رسيد. اگر لذت را سركوب كنيد بقيه اش هم متوقف مي شود. لذت ببريد بزرگ ترين لذت سپاسگزاري و شاكر بودن است. شاكر باشيم هر چه مي خوريم شكر كنيم همه اش مخلوق خداوند است نعمت خدا است. مخصوصاً همسرانتان كه بدجوري نعمت خدا هستند.
يك تمرين آرام آرام دوستان دامنه آرزوها را جمع كنيم. زياد و كم مهم نيست، لذت ببريد ولي دامنه آرزوها را كم كنيد.
آخرین نظرات